در هفته اول، تمام امکانات و شرایط، آماده ی نگهداری از جوجه بوقلمون ها می شوند. انها در جعبه های مقوایی مخصوص وارد می شوند و باید در زیر دستگاه مادر در محدوده ی داخلی دیوار مقوایی وارد شوند. این عمل با دقت و صرف زمان کافی انجام می شود. جوجه ها با استفاده از دو دست جابجا شده و نباید یکدفعه و همه با هم زیر دستگاه ریخته شوند. توصیه می شود در این زمان جوجه ها شمرده شده و تعداد تلفات ثبت شود. در خلال هفته اول حرارت قسمت حاشیه ی دستگاه مادر مصنوعی باید محدود 32 تا 33 درجه و حرارت محیط اطراف در حد 20 درجه ی حرارت به دفعات مختلف در روز مخصوصاً در خلال هفته ی اوب باید کنترل گردد.

یکی از نکات مهم در پرورش بوقلمون دقت در وضعیت جوجه ها در روز های اولیه ی پس از تولداست. جوجه ی هر پرنده ای خصوصیات  مخصوص به خود را دارد. به نظر میرسد جوجه ی بوقلمون از هوش کافی برخوردار نیست بعضی از جوجه ها نمی توانند دانخوری و آب خوری را پیدا کنند. بعضی از جوجه ها نمی توانند گرمای مادر مصنوعی را درک کنند و از آن دور می شوند. بنابراین لازم است پرورش دهنده مخصوصاً در روز اول جابجایی جوجه ها از ماشین جوجه کشی به سالن پرورش بسیار دقت نماید. جوجه هایی که شرح انرا ذکر نمودیم باید شناسایی و  کمک شوند. در غیر این صورت تلف می شوند. برای جلوگیری از چنین وضعیتی باید به توصیه های زیر عمل شود.

1-    برای جلوگیری از پخش شدن جوجه ها و دور شدن از دستگاه مادر مصنوعی، حتماً از گارد جوجه استفاده کنید.

2-    تعداد آبخوری و دانخوری به اندازه ی کافی بوده و آنها را به صورت یکی در میان مستقر کنید.

3-    ترتیبی اتخاد نمائید تا لامپ های روشنایی کوچکی، محوطه ی دانخوری و آب خوری را کاملاً روشن نماید.

4-    قطعات کوچکی از اشیاء براق، مانند دانه های تسبیح به رنگ قرمز، زرد و سبز روی خوراک جوجه ها جهت جلب توجه آنها به خوراک، بریزید (اندازه ی این قطعات باید به قدری بزرگباشد که جوجه ها نتوانند آنها را ببلعند. در ضمن بعد از یکی دو روز از دانخوری حذف شوند)

5-    در روز اول مقداری دان جوجه در خارج و اطراف دانخوری بریزید.

6-     در صورت مشاهده ی جوجه ایکه در یک مکان ثابت ایستاده و جیک جیک می کند، آ را به زیر دستگاه مادر مصنوعی و به سمت آبخوری و دانخوری هدایت کنید.

7-    در صورت مشاهده ی جوجه ای که در یک مکان ثابت ایستاده و با چشمان بسته جیک جیک می کند، حتما آن را مجبور کنید تا آب بنوشد. سپس با یک قلم ماژیک (ترجیحاً آبی رنگ) پشت جوجه را علامت بزنید و آن را به دفعات تا برگشتن به حالت طبیعی زیر نظر گرفته و کمک کنید.

8-    اگر جوجه ها گرمای کافی نداشته باشند به طرف یکدیگر رفته، زیر هم می روند و تغذیه را رها می کنند. به گرمای مناسب جوجه ها توجه خاصی داشته باشد.

با کسب تجربه و مشاهده ی وضعیت جوجه ها، یک پرورش دهنده ی بوقلمون با نگاهی ساده می تواند متوجه شود آیا دمای زیر دستگاه مناسب است یا خیر؟

اگر جوجه ها تمایل به جمع شدن در زیر دستگاه مادر و در قسمت وسط آن را دارند، این عمل نشان دهنده ی سرما است. وقتی از مرکز دستگاه دور شده و در حاشیه ی خارجی باشند. نشان دهنده ی گرمای بیش از اندازه می باشد. زمانیکه جوجه ها به صورت یکنواخت در زیر و حاشیه ی دستگاه پراکنده هستند نمایانگر محیط مناسب و گرمای مطبوع است. در روزهای اول بر روی بستر در نزدیکی دستگاه مادر، تکه های بزرگتی از مقوا یا کاغذ تمیز قرار داده شده و روی آنها مقداری دان جوجه، برای عادت پذیری آنها ریخته می شود. با ازای هر 100 قطعه جوجه دو عدد دان خوری یک متری، منظور می شود، آب خوری ها و دان خوری ها یه صورت یکی در میان و یکنواخت مستقر شوند. در ورودی سالن پرورش، ظرف مناسبی حاوی محلول ضد عفونی (گندزدایی) به منظور جلوگیری از داخل شدن عوامل بیماری زا قرار گیرد.

در شرایط طبیعی یک بلدرچین پس از حدود 8 تا 10 ماه تخم گذاری، بسوی تولک رفتن پیش می رود و پرهایش می ریزد، در این زمان تولید تخم بلدرچین بسیار کم شده و یا قطع می شود.

تمامی بلدرچین های یک گله معوملاَ همزمان تولک رفته و وارد مرحله ای خواهند شد که بهترین بلدرچین ها مانند نامطلوب ترین آنها خود نمایی می کنند.

در خلال تولک، پرها معمولاً با ترتیب زیر ریزش می کنند: ابتدا سر و گردن، سینه، بدن، بال ها و دم. وقتی تمام پرها عوض شدند تولک کامل می شود و در غیر این صورت تولک، جزئی نامیده می شود. در زمان عوض شدن پرهای بال ها تخم گذاری متوقف می شود و در تولک جزئی یا ناکامل (سر، گردن و غیره) تولید بلدرچین ها کاهش می یابد.

دلایل تولک زودرس (جزئی یا کامل) بسیار زیاد می باشد و ضروری است پرورش دهنده ی بلدرچین آنها را بشناسند به این ترتیب می تواند حتی الامکان از بروز آن جلوگیری نماید.

-      (استرس دمایی) تغییرات شدید شرایط محیطی به ویژه حرارت، زمانی که سالن به خوبی عایق کاری نشده باشد.

-      شرایط بد و نامطلوب بستر

-      کمبود آب، یکی از دلایل معمول و مهم است. ممکن است لوله های آب در بیرون سالن یخ زده و جریان آب قطع شود و یا تعدادی از آب خوری ها خراب شوند که پس از حدود 2 روز تولید کاهش یافته و بلدرچین ها وارد تولک زود رس می شوند.

-         بیماری ها یا وضعیت بد سلامتی

-         قطع طولانی نور برای بلدرچین هایی که تحت شرایط نور دهی کنترل شده هستند.

-         قطع نور مصنوعی در پائیز برای بلدرچین های که در حال وارد شدن به مرحله ی تولید هستند.

-         سر و صدای ناگهانی، ترس و ورود حیوانات دیگر به سالن

-         تغذیه ی ناکافی بلدرچین ها

-         تغییرات شدید در برنامه ی تغذیه بلدرچین

-         فضا و تعداد ناکافی دانخوری و آب خوری قفس بلدرچین

-         تراکم بیش از اندازه در قفس یا سالن بلدرچین

دلیل پرهای کدر و ظاهر نا مطلوب بلدرچین ها:

پرهای شفاف یکنواخت و کامل اغلب یکی از نشانه های سلامتی است. برای انتخاب بلدرچین های آماده ی تخم گذاری اغلب وضعیت پرهای آنها در نظر گرفته می شود.

دلیل پوشش نامرغوب عموماً موارد زیر است:

1-      خشک بودن و خاصیت شکنندگی پرها به دلیل دمای بسیار زیاد محیط پرورش

2-       تراکم بیش از حد در قفس یا در سیستم بستر

3-      بلدرچین های عصبی که نوک چینی نشده باشند.

4-      شدت نور زیاد، اشعه ی مستقیم خورشید، زیاد بودن ساعات نوردهی

5-      بیماری موجود یا مریضی ناشی از انگل هایی مانند کرم ها و شپشک ها

6-      وجود بحران به دلیل استرس

7-      پرورش بلدرچین در قفس نا مناسب

8-      نوع و نژاد بلدرچین ها: پرهای بعضی از نژادهای بلدرچین به طور معمول ظریف بوده و می ریزند، این ریزش هیچ اثری بر روی تولید این بلدرچین ها ندارد.

9-      بلدرچین هایی با تولید زیاد، طبیعتاً مانند بلدرچین های کم تولید پرهای کاملی ندارند.

لازم به یادآوری است که نیمچه ها در طول رشد 3 مرحله ی تولک خفیف دارند که پس از طی آنها شروع به تخم گذاری خواهند کرد.